Ne postoji reka u Srbiji koja nudi toliko neotkrivene lepote kao što je Drina. Ali takođe, ne postoji reka u našoj zemlji koju čovek tako uporno pokušava da uništi, kao što se to konstantno radi na Drini.
Spuštajući se sa planina, Drina lagano ulazi u ravnicu.
Kod Bajine Bašte ona relativno usporava i prividno gubi snagu. Na samom obodu grada nalazi se krivina sa poznatom „Kućicom na Drini“, nestvarno lepo mesto na kojem je 2012. godine Ajrin Beker snimila fotografiju koja je Bajinu Baštu i Drinu učinila prepoznatljivim širom sveta.
Idilična slika moćne, čiste reke koja prolazi kroz bajkovito okruženje šume obojene jesenjim bojama. Svega nekoliko godina kasnije, ta scena izgleda potpuno drugačije.
Zagađenje Drine nekada se čini na manje primetan način, uz izlivanje otpadnih voda ili ispuštanje teških metala (kao što je to bio slučaj prošle godine). A nekada su to vrlo lako uočljivi oblici narušavanja prirode, od kojih okrećemo glavu i ne želimo da ih vidimo.
U neposrednoj blizini kućice, svega stotinak metara uzvodno, na samoj obali nalazi se šljunkara koja iz godine u godinu postaje sve veća.
Iz reke se vadi kamen (i na taj način se utiče na njen tok), a u postrojenju se prerađuje.
Kao nusprodukt te prerade nastaju otpadne vode koje se ispuštaju, bez prerade direktno u Drinu. Reka ih nosi, ali zbog konfiguracije dna, malo kasnije, nizvodno stvara se liman koji sav taj materijal gomila na tom mestu. Tu reka „odlaže“ granje, panjeve i ostale prirodne stvari koje skuplja svojim tokom.
Međutim, tu se mogu naći i dodatni sadržaji kao što su automobilske gume, školjke automobila, kese, plastična ambalaža i ostala obeležja modernog društva. Tako na obeležju grada, na površini postoji scenografija koju svi vole i kojom se ponose. A ispod površine, nalazi se naše pravo lice, naša tamna strana koja još jednom potvrđuje autodestrukciju našeg društva.
A onda, nekoliko kilometara nizvodno, Drina uspeva da zaleči nanete „rane“ i opet postaje lepotica sa obiljem ribe, čiste, prozirne vode i nestvarnog ambijenta. Do sledeće crne tačke…
