Osim crkve koji se nalazi u centru ovog grada, Smederevo ima još još jedan hram koji je posvećen arhangelu Gavrilu, a nalazi se u selu Osipaonici, uz saobraćajnicu koja je široj javnosti poznata kao Carigradski drum a grad na Dunavu povezuje sa Kragujevcom.
Kad se tim putem od Smedereva zaputite na jug uporedo sa pomoravskim selima nižu se i pravoslavne svetinje. Svako selo ima najmanje jednu crkvu i svaka na svoj način privlači pažnju putnika. Ili veličinom, ili starošću ili arhitektonskom lepotom.
A u tom nizu i veličinom i lepotom izdvaja se nova crkva u Osipaonici, krajem dvadesetog veka sagrađena u prostranoj porti stare crkve, koja će uskoro navršiti dva veka postojanja.
Prvu su sagradili Karađorđevi i Miloševi savremenici, onda kad je tek rođena srpska država udarala temelje razvoju srpske kulture i slobode veroispovesti. Posvetili su je arhangelu Gavrilu.
Drugu su sagradili njihovi potomci, u želji da pokažu snagu svoje vere i ljubav prema svom selu kraj Morave, a posvetili su je apostolima Petru i Pavlu.
Stara crkva sagrađena je 1826. godine, u delu sela koje se zove Lalić, pa je meštani zovu i Lalićka crkva. Ono što je čini drugačijom od svojih vršnjakinja iz početka i sredine devetnaestog veka je to što nije sagrađena od brvana, već je sazidana od kamena i opeke.
Graditelj je bio poznati neimar tog vremena Milutin Glođevac.
Zanimljivo je da se i kod ove, kao i kod većine srpskih crkvi iz prve polovine devetnaestog veka, kao ktitor pominje knez Miloš. Ili je u pitanju narodno poistovećivanje vremena izgradnje crkava sa imenom tadašnjeg vladara ili je Miloš za gradnju crkava davao narodne pare. Ili se, privatizujući tadašnju Srbiju i uzimajući monopol nad skoro celokupnom njenom trgovinom, toliko obogatio da je mogao da finansira izgradnju brojnih crkvi i drugih zadužbina. I na taj način pokuša da kod boga i siromašnog naroda kupi oprost svojih ne malih grehova.
Iako napravljena od čvrstog materijala, svetinja je u potpunosti građena po uzoru na crkve brvnare, sa malim prozorima, svodom koji ima oblik dubokog svedenog korita i drvenim tremom. Prilikom poslednje obnove na crkvu je stavljen krov od pocinkovanog lima.
U njoj se nalazi ikonostas sa ikonama koje su naslikane od 1829. do 1829. Godine. Istorija kaže da su one delo Janje Molera, najpoznatijeg umetnika u Srbiji iz tog vakta i zemana. Mada se pojedine ikone osipaoničkog ikonostasa u literaturi pripisuju Nikoli Apostoloviću, istaknutom slikaru ustaničke Srbije. U svetinji se čuvaju i brojni stari, veoma vredni bogoslužbeni predmeti i knjige.
A krajem prošlog veka vredni ljudi Osipaonice su odlučili da pokažu da su dostojni svojih mučeničkih predaka i u porti stare podigli novu crkvu. Građevinu izuzetne lepote koja privlači poglede putnika namernika. Između ostalog, hram posvećen apostolima Petru i Pavlu krase brojne kupole i deset vanjskih krstova.
Novi parohijski dom, zvonara, lepo urađena česma i izuzetno prostrana porta samo upotpunjuju lepotu koju oko upije kad pogleda dve osipaoničke crkve.
